ทัศนคติ แพงหรือไม่ อยู่ที่ใจตัดสิน
ก่อนอื่นผมต้องขอออกตัวก่อนว่า ผมเองก็ไม่ค่อยเป็นคนที่ประหยัดซักเท่าไหร่ แต่ยังสามารถใช้เงินได้อย่างหลากหลายแบบ กินกาแฟแก้วละ 20-30บาท หรือแก้วละ 100-200.- ก็กินได้หมด กินข้าวจานละ 30 ถึง 500 ก็อิ่มเหมือนๆกัน (แต่รสชาดก็อีกเรื่องนะ) ซื้อเครื่องมือ-เครื่องใช้ เครื่องจักร แบบคุณภาพสูงๆ ดี คนขายที่มีความรู้จริงๆ เพราะผมไม่อยากให้มัน “เสีย” บ่อยๆ ทำให้แน่ใจว่า ซื้อมาแล้วไม่ถูก “ทิ้ง” แต่มั่นใจว่ามันไม่ได้ “แพง” จนเกินไป
ของแพงหรือไม่ อยู่ที่ใจตัดสิน คือ เราทุกคนต่างต้องมีมาตรวัดของตนเอง คุณค่าของชีวิต ประสบการณ์ จุดหมายทางความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป
เราตัดสินแทนใครไม่ได้ว่าแพงหรือถูก นั่นคือเรื่องที่ต้องให้เจ้าตัวตัดสินเอง ผมเองเป็นทั้งนักธุรกิจและเป็นวิศวกร ดังนั้น ผมจะตัดสินก่อนซื้อทุกครั้งว่า “ราคา” ที่จ่ายคุ้มค่ากับ “มูลค่าหรือคุณภาพ” ที่ได้รับหรือไม่ สำคัญสุดคือ ผมได้รับประโยชน์หรือผลตอบแทนอะไรกลับมาหลังจากที่ซื้อของสิ่งนั้นแล้ว หลายครั้งมูลค่าที่ได้รับมันเป็นเรื่องทางใจที่แต่ละคนให้มูลค่าไม่เท่ากัน ดังนั้น สำหรับบางคนมันจึงแพง แต่บางคนมันจึงถูก
ผมมองว่าคนเราทุกคนควรตัดสินความแพงกันด้วยปัจเจกของตนเอง คือตัดสินใจเองว่าอะไรแพงไม่แพง ซื้อไม่ซื้อ เลือกด้วยตนเอง ไม่ใช่ปล่อยให้ใครเอาไม้บรรทัดของเขามาวัด ประสบการณ์และสิ่งแวดล้อมในการตัดสินใจ เป็นของใครของมัน!!! ครับ
การซื้อสิ่งที่อำนวยความสะดวกให้เรา ประหยัดเวลาให้เรา สร้างความประทับใจให้เรา ลดภาระอื่นๆที่เป็นเรื่องยุ่งยาก ผมมองว่านี่คือสิ่งที่ผมซื้อแล้ว คุ้ม!! ไม่แพง!!
ผมไม่ได้เป็นนักลงทุนหรือนักธุกิจพันล้านใหญ่โต เพราะบางทีก็แอบเอาเงินออกไปทำตามใจบ้าง แต่ก็นั่นแหละ ผมเดินทางสายที่ไม่ตึงไปหย่อนไปดีกว่า ถึงช้าหน่อยแต่มีความสุข ผมก็โอเคนะ ถ้าการทำงานโอเค แผนการเงินพร้อมแล้ว จัดสรรปันส่วนดีแล้ว ก็อนุญาตให้ตัวเองมีความสุขบ้างเถิด ชีวิตคนเราอาจจะไม่ได้ยืดยาวนัก ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าและสติไปตามอัตภาพดีกว่า ผมคิดว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะซื้อหาความสุขในขอบเขตที่ตนไม่ได้เบียดเบียนใครได้ ถึงแม้ว่าความสุขนั้นจะไม่ได้เป็นอย่างที่คนอื่นจะจินตนาการอยากให้เรามีก็ตาม
Comments